Procesory. Wielkość ekranu. Jakość aparatu. Są to rzeczy, na które miliony ludzi na całym świecie zwracają uwagę przy zakupie smartfonu. W ostatnich latach do tej listy dołączył jeszcze jeden czynnik, który powoli wysuwa się na pierwszy plan – jest nim funkcja szybkiego ładowania. W końcu kto by nie chciał, żeby jego smartfon ładował się w ciągu kilku minut zamiast kilku godzin?

Ach, gdyby tylko to wszystko było takie proste. Standardy ładowania są skomplikowaną mieszanką chemii i fizyki, a każda z nich ma swoje własne ograniczenia i niezgodności, o których nie zawsze mówi się wystarczająco. Co gorsza, producenci telefonów mają tendencję do naklejania na swoje produkty mylących etykiet na temat technologii ładowania.

Jak w takim razie działa funkcja szybkiego ładowania? Radzę Wam wziąć głęboki oddech. Nasz przewodnik po najpopularniejszych na rynku standardach ładowania bezprzewodowego uwzględnia nawet te najbardziej podstawowe. Oto wszystko, co musicie wiedzieć o systemach takich jak Samsung Adaptive Fast Charging, USB Power Delivery, Qualcomm Quick Charge, OnePlus Warp Charge i wielu innych.

Na czym polega szybkie ładowanie?

Zanim na poważnie zagłębimy się w temat, warto byłoby zacząć od podstaw. Każdy smartfon posiada baterię, a każda bateria dostarcza energię mniej więcej w ten sam sposób. Komórki składające się z dwóch elektrod (jednej o ładunku dodatnim i jednej o ładunku ujemnym) i elektrolitu katalizują reakcje, które przekształcają związki w nowe substancje. Z biegiem czasu w elektrodach wytwarzają się jony, czyli atomy o zbyt małej lub zbyt dużej liczbie elektronów, kierując przepływ elektronów do ujemnego zewnętrznego terminalu baterii i zasilając telefon ładunkiem elektrycznym.

W bateriach jednorazowych (tj. bez możliwości ładowania) reakcje chemiczne zachodzą tylko raz. Ale w akumulatorach litowo-jonowych zasilających nasze smartfony reakcje są „odwracalne”. Gdy bateria się rozładowuje, reakcja chemiczna wytwarza elektryczność, a gdy bateria się ładuje, reakcje chemiczne absorbują energię.

Szybkie ładowanie – czym jest?

Ustaliliśmy już mniej więcej, w jaki sposób baterie ładują się i rozładowują. Żeby jednak zrozumieć, jak dokładnie działa szybkie ładowanie, warto by powiedzieć co nieco o czymś, co nazywa się wdzięcznie kontrolerem ładowania (z ang. charge controller).

Na marginesie zróbmy sobie jeszcze małe odświeżenie pamięci rodem z gimnazjum, ponieważ w trakcie naszej dyskusji będziemy odnosić się do woltów, amperów i watów. W dużym skrócie: wolty są miarą napięcia, ampery są miarą prądu, a waty są miarą mocy elektrycznej. Popularną analogią jest wąż ogrodowy: wolty są równoważne ciśnieniu wody w wężu, prąd jest równoważny natężeniu przepływu, zaś moc jest równa objętości otworu węża. Waty są zatem iloczynem woltów i amperów, tzn. wolty (V) pomnożone przez ampery (A) dają waty (W).

Większy przepływ prądu i wyższe napięcia szybciej ładują baterię telefonu, ale istnieje limit ich możliwości.

Baterie w smartfonach ładują się, gdy przepływa przez nie prąd. Większy prąd i wyższe napięcia szybciej ładują akumulatory, ale istnieje limit ich możliwości. Wspomniany kilka zdań wyżej kontroler ładowania (IC) chroni przed niebezpiecznymi skokami w przepływie prądu.

Układ kontrolujący reguluje ogólny przepływ prądu do i z akumulatora. Mówiąc bardzo ogólnie, sterowniki litowo-jonowe określają prąd (w amperach), przy którym akumulator się ładuje, mierząc prąd i napięcie ogniwa akumulatora, a następnie dostosowując przepływający prąd na tej podstawie. Niektórzy używają przetwornicy prądu stałego do zmiany napięcia wejściowego, podczas gdy układy scalone dostosowują rezystancję między wejściem ładowarki a terminalem baterii, aby zwiększyć lub zmniejszyć przepływ prądu.

O czym niektórzy mogą nie wiedzieć, ilość prądu pobieranego przez kontroler ładowania jest na ogół podyktowana oprogramowaniem telefonu.

Standardy ładowania USB

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
USB 1.0	5V	0.5A	2.5W
USB 2.0	5V	0.5A	2.5W
USB 3.0	5V	0.5A/0.9A	4.5W
USB 3.1 (USB-C + USB-PD)	5-20V	0.5A/0.9A/1.5A/3A/5A	100W

O ile nie ma wśród nas kogoś, kto nadal korzysta z Pegazusa lub innych dobrodziejstw wczesnych lat 90-tych, istnieje spora szansa, że smartfony wszystkich nas ładują się za pomocą kabla USB. Jest zresztą ku temu naprawdę dobry powód: poza faktem, że kable USB są obecnie stosunkowo łatwe do zdobycia, USB ma naprawdę solidny, dobrze zdefiniowany standard ładowania zwany z angielskiego USB Power Delivery Specification, co w wolnym przełożeniu można by określić mianem specyfikacji dostarczania zasilania USB.

Forum implementatorów USB określa łącznie cztery typy standardu USB, po jednym dla każdej odpowiedniej specyfikacji USB. Są nimi odpowiednio: USB 1.0, USB 2.0, USB 3.0 i USB 3.1.

Dla przykładu, przeciętna wtyczka USB 1.0 i 2.0 może dostarczać mocy nieprzekraczającej 5 V / 0,5 A (2,5 W).

Jest to szybkość ładowania typowego telefonu i nie stanowi ona pod żadnym względem czegoś, co moglibyśmy nazwać „dużą mocą”. iPhone ładujący się przez USB przy 2 A zużywa 5 V x 2 A, czyli 10 W. Dla porównania przeciętna żarówka pobiera około 40 W. Dzięki rozwojowi technologii porty USB 3.0 dociskają ten limit do 5 V / 0,9 A (4,5 W). USB-C, odwracalna owalna wtyczka w nowszych smartfonach, to zupełnie inne zwierzę. Jest ona technicznie zdolna do obsługi specyfikacji USB 2.0, ale większość producentów wybiera USB 3.1, który może potencjalnie dostarczać znacznie wyższe napięcie.

Wiele urządzeń USB 3.1 korzysta ze specyfikacji USB Power Delivery (USB-PD), która posiada maksymalną moc wyjściową 20 V / 5 A (100 W). Smartfony zwykle nie pobierają tak dużej mocy – producenci zwykle trzymają się mniejszego natężenia (jak 3A), ale jest to zbawienne dla laptopów z USB-C, takich jak MacBook Pro czy Google Chromebook Pixel.

Ładowanie baterii przez port USB

Nieco skomplikowana jest specyfikacja ładowania baterii, która dotyczy konkretnie energii pobieranej z portu USB do ładowania. Najnowsza specyfikacja, Rev 1.2, definiuje trzy różne źródła zasilania: standardowy port pobierania danych (SDP), port pobierania danych ładowania (CDP) i dedykowany port ładowania (DCP). CDP – specyfikacja obecna w nowoczesnych smartfonach, laptopach i innych podobnych urządzeniach – może dostarczyć do 1,5A.

W pełni zgodne smartfony i ładowarki przestrzegają limitów USB 2.0 i BC1.2, ale nie wszystkie telefony i ładowarki są zgodne. Właśnie dlatego smartfony zawsze domyślnie ustawiają najniższą wyjściową prędkość ładowania.

Niemniej jednak, specyfikacje USB bardziej przypominają wytyczne niż dictum, którego trzeba ściśle przestrzegać. Standardy szybkiego ładowania, takie jak Qualcomm Quick Charge i Adaptive Fast Charging Samsunga, przekraczają parametry napięcia specyfikacji USB, ale robią to celowo – dlatego właśnie telefon z taką funkcją może naładować się w ciągu kilku minut, aniżeli kilku godzin.

Standardy szybkiego ładowania – czym się różnią?

USB Power Delivery

Standard USB Power Delivery (USB-PD) został opracowany przez USB Implementers Forum (USB-IF) i jest to standard, którego może używać każdy producent na dowolnym urządzeniu z portem USB. Jest on w stanie dostarczyć do 100 W, więc nadaje się do użytku z wszelkiego rodzaju urządzeniami poza smartfonami, w tym niektórymi laptopami, pod warunkiem, że posiadają one port USB-C. USB-PD zapewnia również inne korzyści.

Kierunek zasilania nie jest tu odgórnie ustalony, przez co znajdziemy na przykład przenośne ładowarki wyposażone w port USB-C, którego można używać zarówno do ładowania innego urządzenia, jak i do ładowania samego akumulatora. USB-PD zapewnia także tylko tyle mocy, ile potrzebuje dane urządzenie, więc ta sama ładowarka USB-PD może ładować smartfon z najwyższą prędkością dostosowaną do tego urządzenia, a następnie ładować laptopa z maksymalną prędkością dostosowaną do tego konkretnego laptopa.

Różni producenci stosują standard USB-PD w inny sposób. Oto na przykład, jak robią to dwaj technologiczni giganci, Apple i Google.

Apple Fast Charging przez USB-PD

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
USB-PD	14.5V	2A	29W

Zalety

• USB-PD, standard w branży mobilnej, współpracuje z rosnącą liczbą urządzeń.

Wady

• Aby móc korzystać z tego standardu, trzeba wyłożyć trochę kasy – Apple nie oferuje obecnie w zestawie ładowarek kompatybilnych z USB-PD.

iPhone XS, iPhone XS Max, iPhone XR, iPhone X, iPhone 8 i iPhone 8 Plus wszystkie implementują USB-PD – ten sam standard branżowy, który jest używany w iPadzie Pro, 12-calowym MacBooku, googlowskim Chromebooku Pixel i Lenovo XI Carbon. Największą zaletą tego rozwiązania jest jego kompatybilność – USB-PD nie wymaga żadnych specjalnych kabli ani adapterów ściennych.

Obsługiwane wyjścia, kable i adaptery

Raz jeszcze trzeba będzie wyłożyć kasę na akcesoria, jeśli chcemy móc cieszyć się kompatybilnością USB-PD z iPhonem, ponieważ Apple nie uwzględnia kabli USB-C ani adapterów w swoich obecnych zestawach. Do tego będziemy musieli wyposażyć się w kabel Lightning dla USB-C, który obsługuje USB-PD – jeśli używasz standardowego kabla Lightning z adapterem USB-C do USB-A, ładowarka domyślnie ustawi najniższą moc ładowania.

Oto, co zaleca Apple:

• Zasilacz USB-C Apple 29 W, 61 W lub 87 W.
• Porównywalny zasilacz USB-C innej firmy, który obsługuje standard USB Power Delivery (USB-PD).

Szybkość ładowania

Bez względu na to, którą ładowarkę USB-C kupimy, musimy przestrzegać restrykcyjnych ograniczeń bezpieczeństwa w naszym iPhonie. Szybkie ładowanie rozpoczyna się, gdy stan baterii wynosi od 0% do 79%, ale zatrzymuje się, gdy osiągnie 80%.

Jeśli nie mamy nic przeciwko zainwestowaniu kilkunastu do kilkudziesięciu złotych ekstra na akcesoria do ładowania, taka opcja ładowania jest znacznie szybsza niż w innych przypadkach. iPhone’y z aktywną funkcją szybkiego ładowania mogą ładować się od 0% do 50% stanu baterii w 30 minut za pomocą USB-PD.

Szybkie ładowanie Google przez USB-PD

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
USB-PD	9V	2A	18W

Zalety

• Ten sam zestaw USB-PD będzie działał z wieloma urządzeniami.
• Google dostarcza szybką ładowarkę i odpowiedni kabel w zestawie z telefonem.

Wady

• Górne limity prędkości nie są tak wysokie, jak te, które oferują niektórzy inni producenci.

Każdy telefon Google Pixel, począwszy od pierwotnego smartfonu Google aż po model Pixel 3a, jest w stanie szybko przewodowo ładować do 18 W przy użyciu standardu USB-PD – tego samego standardu używa Apple. Co ciekawe, nie wymagane są do tego żadne specjalne ładowarki ani kable.

Obsługiwane wyjścia, kable i adaptery szybkiego ładowania

Możemy używać ładowarki i kabla dostarczanych w pudełku z telefonem Pixel, aby cieszyć się maksymalnymi prędkościami ładowania. Jeśli jednak z jakiegoś powodu zdecydujemy się na akcesoria innych firm, warto by postawić na dowolne złącza USB-C z zasilaczami i kablami USB 2.0. Jeśli użyjemy do tego celu kabla USB-C do USB-A, nasz Pixel będzie się ładował wolniej, niezależnie od podłączonego zasilacza.

Szybkość ładowania

Telefon Pixel może szybko ładować baterię od stanu 0% do około 80%, ale prędkość ładowania spadnie przekroczeniu tego punktu granicznego. Z drugiej strony musimy mieć na uwadze, że te same ograniczenia obowiązują w większości obecnych smartfonów.

Za pomocą dostarczonego kabla i zasilacza 18 W lub dowolnego przyzwoitego sprzętu innej firmy o podobnej lub wyższej klasyfikacji będziemy mogli uzyskać do siedmiu godzin użytkowania telefonu po 15 minutach ładowania.

Qualcomm Quick Charge

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
Quick Charge 1.0	5V	2A	10W
Quick Charge 2.0	5V/9V/12V	1.67A/2A	18W
Quick Charge 3.0	3.6V – 20V (200mV increments)	2.5A/4.6A	18W
Quick Charge 4.0+	5V/9V (USB-PD), 3.6V – 20V (200mV increments)	3A (USB-PD), 2.5A/4.6A	27W (USB-PD)

Zalety

• Jeden z najczęściej wdrażanych standardów ładowania.
• Kompatybilny wstecz ze starszymi wersjami standardu Quick Charge.
• Wbudowane funkcje zabezpieczeń zapobiegają przegrzaniu i zwarciom.

Wady

• Quick Charge 3.0 nie jest kompatybilny z USB-PD.

Qualcomm Quick Charge jest jednym z najczęściej implementowanych standardów ładowania na rynku. To nie pomyłka – jest to opcjonalna funkcja technologii Qualcomm na układach scalonych, takich jak Snapdragon 855, 845, 835, 820, 620, 618, 617, 430 i inne, które zasilają telefony takie jak Samsung Galaxy S10, Google Pixel 3 oraz LG V40 ThinQ. Ale technologia ta nie jest powiązana z procesorami Snapdragon firmy Qualcomm – każdy producent smartfonów może licencjonować technologię kontroli mocy Quick Charge wedle uznania.

Dane techniczne i kompatybilne adaptery

Szybkie ładowanie osiąga się tutaj poprzez podniesienie napięcia ładowania, co z kolei zwiększa moc. Coraz popularniejsza jest obsługa Quick Charge 4.0+, którą można znaleźć w telefonach takich jak LG G8 ThinQ, Razer Phone 2 i Xiaomi Mi Mix 3, i która może dostarczyć do 27 W. Powszechnie stosowany zakres napięć w produkcie Quick Charge 3.0 wynosi minimum 3,6 V i maksimum 20 V, które to Quick Charge 3.0 zwiększa lub zmniejsza za pomocą inteligentnej negocjacji napięcia optymalnego (INOV) w celu zidentyfikowania najbardziej wydajnego napięcia w dowolnym punkcie podczas ładowania. Przy szczytowym napięciu Quick Charge 3.0 może dostarczać smartfonowi aż 18 W.

Quick Charge 4 i nowsze wersje mają dodatkową zaletę kompatybilności z ładowarkami USB-PD, ale Quick Charge 3.0 i starsze wersje działają tylko z certyfikowanymi akcesoriami Quick Charge. Mimo to wszechobecność rozwiązania Quick Charge oznacza, że ​​mamy całkiem szeroki wybór w tym zakresie. Na stronie internetowej Qualcomm możemy znaleźć niepełną listę najpopularniejszych dostępnych opcji.

Szybkość ładowania

Qualcomm twierdzi, że najnowsza wersja Quick Charge 4+ może przywrócić smartfon do stanu baterii 50% w zaledwie 15 minut. Bardziej wszechobecny Quick Charge 3.0 zapewnia około 50% naładowanej baterii w dwa razy tyle, czyli 30 minut.

W naszych testach Quick Charge 4+ zdołał naładować pojemną baterię 4000 mAh z Razer Phone’a 2 z 18% do 90% w nieco ponad godzinę.

Środki bezpieczeństwa

Inteligentne równoważenie termiczne w produkcie Quick Charge nakierowuje prąd na optymalne korytarze przepływu, a czujniki urządzenia monitorują temperaturę obudowy i złącza, aby zapobiec ewentualnemu przegrzaniu i zwarciom.

Samsung Adaptive Fast Charging

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
Samsung Adaptive Fast Charging	5V/9V	2A	18W

Zalety

• Standard wbudowany we wszystkie urządzenia Samsunga.
• Kompatybilny ze standardem Quick Charge 2.0.

Wady

• Konserwatywność standardu w kontekście maksymalnych limitów szybkości ładowania

Adaptacyjne szybkie ładowanie Samsunga jest dostępne wyłącznie dla urządzeń Galaxy, takich jak Galaxy S9 i Note 8. W przeciwieństwie do Quick Charge’a i innych konkurencyjnych szybkich standardów, Adaptive Fast Charging jest w pełni kompatybilny z Exynos, układem powszechnie występującym w międzynarodowych wariantach urządzeń Samsunga.

Warto zauważyć, że Samsung zwiększył prędkości ładowania wraz z Samsungiem Galaxy S10 5G. Model ten posiada baterię o pojemności 4500 mAh i obsługuje ładowanie do 25 W ze standardem ładowania USB Power Delivery 3.0 PPS (programowalny zasilacz). Samsung Galaxy Note 10 Plus osiąga jeszcze wyższe prędkości przy użyciu tej samej specyfikacji, ale aby uzyskać najszybsze ładowanie, wymaga specjalnego adaptera o nietypowej wartości 10 V i 4,5 A do mocy wyjściowej 45 W, co oznacza, że ​​wymaga również kabla 5A.

Dane techniczne i ładowarki Fast Charging

Teoretyczny górny limit standardu Adaptive Fast Charging jest ustalony na poziomie 9 V / 2 A (18 W), ale w praktyce rozwiązanie to jest nieco bardziej konserwatywne. Wykorzystanie prędkości adaptacyjnego szybkiego ładowania wymaga zakupu certyfikowanej ładowarki, ale mimo to większość urządzeń Samsung obsługuje akcesoria kompatybilne z funkcją szybkiego ładowania.

Szybkość ładowania

Samsung nie publikuje oficjalnych czasów ładowania ze swoim standardem Adaptive Fast Charhing. W naszych niezależnych testach pełne naładowanie Galaxy S8, posiadającego baterię o pojemności 3000 mAh, zajęło około dwóch godzin. Z wyjątkiem zaktualizowanej wersji tego standardu, mówimy tu o czasie ładowania, którego można się spodziewać u porównywalnych urządzeń.

Środki bezpieczeństwa

Trudno jest znaleźć dane techniczne o standardzie Adaptive Fast Charging, ale anegdotycznie rzecz biorąc, Samsung raczej od tej strony nie szarżuje. Zgodnie ze szczegółową analizą XDA dotyczącą standardów szybkiego ładowania, Galaxy S8 Plus utrzymuje najchłodniejszą temperaturę ze wszystkich flagowych modeli z funkcją szybkiego ładowania dostępnych obecnie na rynku.

 

Technologia szybkiego ładowania od Motorola – TurboPower

 

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
TurboPower 15	9V/12V	1.2A/1.67A	15W
TurboPower 25	5V/9V/12V	2.15A/2.85A	25W
TurboPower 30	5V	5.7A	28.5W

Zalety

• Standard wbudowany we wszystkie urządzenia Motoroli.
• Kompatybilny ze standardem Quick Charge 2.0.

Wady

• Nie ładuje telefonu tak szybkiego jak inne dostępne standardy szybkiego ładowania.

Standard TurboPower od Motoroli to nic innego jak ulepszona wersja Quick Charge 2.0, która jest dostarczana na urządzeniach Motorola, takich jak Moto G7.

Dane techniczne i kompatybilne adaptery

Adaptery TurboPower występują w trzech wariantach: TurboPower 15, TurboPower 25 i TurboPower 30. Najszybszy, TurboPower 30, zapewnia 5 V i do 5,7 A przy mocy wyjściowej około 28,5 W.

TurboPower to coś więcej niż ładowarka. Motorola twierdzi, że współpracuje z producentami w zakresie projektowania niestandardowych akumulatorów, a jej oprogramowanie do zarządzania energią monitoruje status baterii i jej stan, a następnie odpowiednio dostosowuje ładowanie przychodzące.

Podobnie jak Adaptive Fast Charge w Samsungu, nie potrzebujemy tu osobnego adaptera TurboPower, aby szybko naładować smartfon wyposażony w taką funkcję. Standard ładowania oferowany przez Motorolę jest bowiem zgodny z dowolnym adapterem Quick Charge 2.0 (lub nowszym).

Szybkość ładowania

Motorola twierdzi, że TurboPower 30 może zapewnić do 15 godzin pracy baterii w 15 minut ładowania.

Środki bezpieczeństwa

Motorola twierdzi, że system zarządzania temperaturą w TurboPower ma na celu uniknięcie spowolnienia ładowania z powodu wysokiej temperatury oraz utrzymanie stałego i szybkiego tempa ładowania.

 

MediaTek Pump Express

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
MediaTek Pump Express 2.0+	5V – 20V (0.5V increments)	3A/4.5A+	15W
MediaTek Pump Express 3.0	3V – 6V (10-20mV increments)	5A+	25W/30W
MediaTek Pump Express 4.0	3V – 6V (10-20mV increments)	5A+	25W/30W

Zalety

• Wbudowane środki bezpieczeństwa zapobiegają przegrzaniu i zwarciom.
• Kompatybilny ze standardem Quick Charge 2.0.

Wady

• Potencjalne wolniejszy niż niektóre inne standardy.

MediaTek, tajwański producent układów skupiający się głównie na urządzeniach budżetowych i tych ze średniej półki, posiada w ofercie swój własny standard ładowania o pompatycznej nazwie Pump Express. Pump Express 2.0+ i Pump Express 3.0 to dwie odmiany tego samego produktu, z których Pump Express 2.0 jest ukierunkowany na tańsze urządzenia MicroUSB i USB-C, a Pump Express 3.0 – na wysokiej klasy telefony z USB-C. Najnowsza odsłona Pump Express 4.0 oferuje zasadniczo to samo co wersja Pump Express 3.0, ale zawiera także obsługę ładowania bezprzewodowego Qi o mocy do 15 W.

Dane techniczne i kompatybilne adaptery

Pump Express 2.0+ ładuje między 5 V a 20 V w porównaniu z 3 V – 6 V w Pump Express 3.0, co może wydawać się sporą zaletą. Tyle że Pump Express 2.0+ osiąga szczyt swoich możliwości przy 4,5 A w porównaniu do 5A + Pump Express 3.0 i ładuje się w trzech etapach – Regular, Turbo 1 i Turbo 2 – z których najszybszy najszybszy obsługuje moc o wartości tylko 15 W (1,67 A).

Pump Express 3.0 ma jeszcze inne zalety w porównaniu ze standardem Power Express 2.0. Jest kompatybilny z dowolnym adapterem USB-PD, który obsługuje napięcie 3V do 6V przy 5A +, oraz dowolnym kablem, który obsługuje 5A. Pump Express 4.0 jest również zgodny z programowalnymi zasilaczami USB PD 3.0, więc każda szybka ładowarka USB-PD 3.0 powinna z nim współpracować bez przeszkód.

Szybkość ładowania

Według MediaTek urządzenia Pump Express 3.0 lub 4.0 mogą naładować do 75% baterii w telefonie w ciągu 20 minut. Dla porównania Pump Express 2.0+ osiąga tę samą wydajność w około 30 minut.

Środki bezpieczeństwa

MediaTek twierdzi, że Pump Express stosuje ponad 20 mechanizmów bezpieczeństwa zapobiegających zwarciom. Technologia system-on-chip autorstwa Richtek, firmy niedawno przejętej przez MediaTek, ma chronić przed wahaniami temperatury baterii i urządzeń.

 

OnePlus Dash, Warp Charge i Oppo VOOC

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
Dash Charge	5V	4A	20W
Warp Charge	5V	6A	30W
Oppo VOOC	5V	5A	25W
Oppo Super VOOC	10V	5A	50W

Zalety

• Chłodzą telefony.
• Jedne z najszybszych standardów ładowania.
• Adaptery dołączone do odpowiednich smartfonów.

Wady

• Implementacja mocno ograniczona do konkretnych modeli

Chiński producentów smartfonów OnePlus wprowadza do swojej licencji standardy Dash Charge i Warp Charge od Oppo, bazujących na systemie Oppo VOOC (z ang. Voltage Open Multi-Step Constant-Current Charging) i będących główną funkcją OnePlus 6T i każdego innego telefonu OnePlus siegając wstecz aż do OnePlus 3. Standard został przemianowany na Warp Charge wraz z premierą modelu OnePlus 6T McLaren Edition i taką samą nomenklaturę znajdziemy też w OnePlus 7 Pro. Oppo opracował również znacznie szybszą wersję tego rozwiązania o nazwie Super VOOC, ale jest ona dostępna jedynie w nielicznych telefonach, wśród nich Oppo RX17 Pro.

Dane techniczne i kompatybilne adaptery

Dash Charge działa osiąga wartości rzędu 5 V / 4 A (20 W), nieco mniej niż 5 V / 5 A (25 W) w VOOC. Zwiększając natężenie prądu ładowarki zamiast napięcia, produkt jest w stanie osiągnąć bardziej równomierny rozkład prądu elektrycznego na wyższych poziomach. Dzieje się tak dzięki specjalnemu adapterowi ściennemu, który moduluje natężenie prądu w czasie rzeczywistym. Mikrokontroler monitoruje poziom naładowania i synchronizuje się z obwodami telefonu w celu regulacji napięcia i natężenia prądu, a specjalnie zaprojektowany kabel zapewnia większy przepływ prądu przy minimalizacji wahań mocy.

A wszystko to jest opantentowane. Dash i Warp Charge działają tylko we współpracy z telefonami OnePlus oraz zgodnymi adapterami ściennymi i ładowarkami samochodowymi. Trudno jest znaleźć baterie zewnętrzne z certyfikatem Dash Charge, a standard szybkiego ładowania OnePlus nie działa z gotowymi kablami USB – kable Dash Charge są nieco grubsze, aby móc pomieścić wewnątrz dodatkowe napięcie.

Dobra wiadomość jest jednak taka, że nie musimy wydawać dodatkowych pieniędzy, jeśli zdecydujemy się na zakup smartfonu OnePlus. Każdy smartfon OnePlus jest wyposażony w adapter ścienny zgodny ze standardem Dash lub Warp Charge oraz w przewód do ładowania.

Szybkość ładowania

OnePlus ocenia Dash Charge na zdolny do przywrócenia 60% stanu baterii w 30 minut. W naszych testach OnePlus 3 ładował się od 2% do 100% baterii w ciągu 1 godziny i 14 minut. Okazało się, że ładowanie Warp przeniosło OnePlus 7 Pro z 15% do 53% naładowanej baterii w 20 minut, ale zajęło mu aż 1 godzinę i 10 minut, aby osiągnąć naładowanie 100% z 15%.

Oppo twierdzi, że telefony z obsługą VOOC mogą naładować się do 75% w 30 minut. W naszym przypadku Super VOOC z Oppo RX17 Pro ładował baterię z 0% do 40% w zaledwie 10 minut.

Środki bezpieczeństwa

Dash i Warp Charge są zaprojektowane tak, aby szybko rozpraszać ciepło. Ponieważ ładowarka przekształca wysokie napięcie ze źródła zasilania adaptera na niższe napięcie, większość ciepła z konwersji nigdy nie dociera do telefonu, a stały prąd zmniejsza ryzyko tzw. dławienia termicznego.

Urządzenia kompatybilne z Dash Charge są również wyposażone w sprzęt do zarządzania i rozpraszania ciepłem, który podlega precyzyjnej, pięciopunktowej kontroli bezpieczeństwa.

 

Huawei SuperCharge

	Napięcie	Natężenie prądu	Maksymalna moc
Huawei SuperCharge	4.5V – 10V	4A/4.5A/5A	40W

Zalety

•  Kompatybilność z USB-PD.
• Gruntowe środki bezpieczeństwa.
• Adaptery dołączone w zestawie do odpowiednich smartfonów.

Wady

• Potencjalnie wolniejszy od niektórych innych standardów.

SuperCharge, opracowany i opatentowany przez chińskiego producenta Huawei, to standard ładowania wbudowany w telefony takie jak Huawei P30 Pro, Huawei Mate 20 Pro i Huawei P10. Jest on pod wieloma względami podobny do standardu Quick Charge, ponieważ wykorzystuje wyższe niż przeciętne napięcia, aby osiągnąć szybsze ładowanie. To jednak nie wszystko, co ma nam do zaoferowania w tym kontekście Huawei.

Dane techniczne i kompatybilne adaptery

SuperCharge automatycznie dostosowuje napięcie i prąd ze ściany w zależności od stanu baterii telefonu i temperatury wewnętrznej telefonu. Starsze adaptery ścienne i ładowarki samochodowe zgodne ze standardem SuperCharge obsługują trzy tryby ładowania: 5 V / 2 A, 4,5 V / 5 A i 5 V / 4,5 A (do 22,5 W), a także wykorzystują chipset w ładowarce do regulacji napięcia, eliminując potrzebę wytwarzającej ciepło transformacji napięcia w telefonie. Najnowsza wersja standardu SuperCharge oferuje napięcie 10 V / 4 A, czyli do 40 W.

W przeciwieństwie do opatentowanych standardów ładowania takich jak Pump Express i Dash Charge, SuperCharge jest kompatybilny z USB-PD. Dzieje się tak dzięki protokołowi Huawei Smart Charge, który inteligentnie przełącza się między trybami ładowania w zależności od tego, który adapter ładowania jest podłączony.

Korzystanie z technologii Huawei SuperCharge wymaga zakupu odpowiedniego adaptera ściennego, ale natywna zgodność ze standardem Qualcomm Quick Charge oznacza, że ​​każde urządzenie kompatybilne ze standardem SuperCharge może korzystać ze standardu Quick Charge. Każdy smartfon zgodny ze standardem SuperCharge jest wyposażony w kompatybilny adapter ścienny.

Szybkość ładowania

Huawei nie publikuje szacunkowych czasów ładowania dla swojego standardu SuperCharge, ale byliśmy w stanie w pełni naładować model Mate 20 Pro w około 1 godzinę i 10 minut.

Środki bezpieczeństwa

Protokół Huawei SmartCharge, zastrzeżona część specyfikacji SuperCharge, identyfikuje ładowność ładowarki i kabla oraz zmniejsza napięcie, aby dopasować się do konkretnych okoliczności.

Ponadto SuperCharge wykorzystuje wyspecjalizowane komponenty, które są „zoptymalizowane” do obsługi wyższych przepływów prądu, w tym ośmiowarstwowy system chłodzenia i specjalną podszewkę, dzięki której urządzenia są chłodniejsze nawet o 5 stopni Celsjusza niż inne standardy szybkiego ładowania. Huawei twierdzi, że urządzenia kompatybilne ze standardem SuperCharge są poddawane corocznym ewaluacji i dziesięciu testom niezawodności obejmującym wszystko, od zwarć po ekstremalne temperatury.

 

Przyszłość szybkiego ładowania

Technologia szybkiego ładowania jest w ciągłej fazie zmian i rozwoju. Postępy dokonywane w zakresie układów scalonych, kontrolerów ładowania, adapterów i kabli mogą oznaczać, że smartfony ładujące się w ciągu kilku minut, a nie kilku godzin, są bliżej niż mogłoby się nam wydawać. Na rynku pojawia się również coraz więcej szybkich ładowarek, które są mniejsze i wydajniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Prędkości ładowania uległy znaczącej poprawie w ciągu ostatnich kilku lat i cieszy nas fakt, że tendencja ta będzie się dalej utrzymywać.

 

Przeczytaj też: Szybkie ładowanie – porównanie standardów

 

Źródło: digitaltrends.com